"(...)Στο σπίτι υπήρχε πολλή αγάπη για την τέχνη. Από
πιτσιρίκια μάς έβαζε ο πατέρας μου και ακούγαμε εγώ και τ' αδέλφια μου
υποχρεωτικά Μπετόβεν, Μότσαρτ, Μπαχ. Έγραφε κι ο ίδιος ως αυτοδίδακτος μουσικός
τραγούδια για το κέφι του, τα οποία τραγουδούσαμε στο σπίτι. Δεκαετία του '50
γίνεται γνωστό στην Αθήνα ότι υπάρχει ένας συνθέτης στο Λαύριο, όπου ζούσαμε
τότε, που έγραφε υπέροχα τραγούδια. Ήρθε η Δανάη και μας βρήκε, έγινε κολλητή
φίλη των γονιών μου κι άρχισε να τραγουδάει τα τραγούδια του στο ΕΙΡΤ. Έτσι
έγινε γνωστός. Ακολούθησε το Φεστιβάλ Τραγουδιού το '59, όπου πήρε το 2ο
βραβείο με το «Καλοκαιράκι» με τη Γιοβάννα. Ήταν και η χρονιά που ήρθαμε στην
Αθήνα. Επειδή ανήκε στην παρέα των Αριστερών του Λόφου Σκουζέ, στο σπίτι μας
μπαινόβγαιναν ο Ρίτσος, ο Λειβαδίτης, ο Φραγκιάς, ο Αλεξάνδρου, αλλά και
ηθοποιοί, όπως ο Λυκούργος Καλλέργης και η Μαλένα Ανουσάκη. Πνευματικοί
άνθρωποι με μια άλλη ματιά για τον κόσμο και μια άλλη ελπίδα."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου